"That which nourishes me destroys me..." zegt Chris... of is het Christopher Marlowe?

Het begon met een kleine enquête:

Salome Swarte Iemand die je privé mail leest is A/ een helderziende, B/ heeft je account gekraakt, of C/ beschikt over je paswoord. Wat verkies jij?

Saskia van den Heuvel

D een klootzak

Guido Utermark

E iemand van de BVD (ofzoiets)

Saskia van den Heuvel

F een goede vriend

Guido Utermark

G een familielid

Saskia van den Heuvel

H een verontruste ouder

Emma Burns

I Iemand die weinig spannende dingen beleeft

Heidi de Tant

Email is toch privé, nie ?

Saskia van den Heuvel

privé is zoooo passé

Heidi de Tant

voila, dus eigenlijk, geen van alle antwoorden :-)

Waarop Chris Marlowe antwoordde:

Chris Marlowe Ben ik een helderziende, een klootzak, iemand van de BVD of zoiets? Ben ik een goede vriend, een familielid, een verontruste ouder... of gewoon iemand die weinig spannende dingen beleeft? "Privé is zo passé," stelde Saskia Van den Heuvel. - "Voilà, dus geen van al die antwoorden," meende Heidi de Tant. En gelijk hebben zij!

nickwardscenarios.files.wordpress.com

nickwardscenarios.files.wordpress.com

Zijn Facebook Infopagina bleek nu ook behoorlijk aangevuld te zijn:

Ik ben altijd gefascineerd geweest door alles wat met theater te maken heeft: auteurs, acteurs, regisseurs – net zoals jij, Salome. Op mijn zestiende moest ik van onze leraar Engels een taak maken over de beroemde toneelschrijver William Shakespeare, zijn leven en zijn werk. Surfend op sites die allemaal wel iets te maken hadden met William Shakespeare, stootte ik op een site die geheel gewijd was aan Christopher Marlowe, de Engelse dichter en toneelschrijver. Hij was zowat een tijdgenoot van Shakespeare en werd vaak ook beschouwd als een voorloper van de ‘bard van Stratford-on-Avon’.

Op dat ogenblik zei de naam mij niets. Ik meende mij vaag te herinneren dat er een romanpersonage bestond dat Philip Marlowe heette, een harde Amerikaanse privé detective. Maar van Christopher Marlowe had ik nooit gehoord.

‘Marlowe lives!’ heette de site. De woorden hielden een zekere... belofte in. Misschien dat ik daarom doorklikte.

En toen werd ik getroffen door een donderslag bij heldere hemel…

ANNO DNI .. AETATIS SVAE 21 .. 1585 .. QVOD ME NVTRIT ME DESTRVIT, stond er.

Of:

"Aged 21 in 1585, his motto:
That which nourishes me destroys me..."

De kerel op het portret dat ik daar zag, zie je… dat was ik! Oké, hij zat in een zestiende eeuws apenpakje en op het portret was hij ook enige jaren ouder dan ik, maar voor de rest… Ik had dezelfde ogen, dezelfde oogopslag, dezelfde neus, dezelfde dunne bruine haren, dezelfde smalle mond… Dit was ík!

Ik staarde naar mijn portret, verloor ieder benul van tijd, en daar, in het vage licht van de computer, moet het begonnen zijn... Ik keek in de ogen van Christopher Marlowe en even, heel even maar, wérd
ik ook Christopher Marlowe. Alsof de zestiende eeuwse dichter en toneelschrijver langs de onzichtbare telefoonlijnen van de tijd en door het licht dat dit scherm uitstraalde míjn hoofd was binnen geslopen. Over tijd en ruimte heen, keek hij mij in de ogen... en ik keek terug en werd geheel en al... hém.

http://www.marlowe-society.org/index.html
http://www.marlowe-society.org/reading/l...
http://www.thetryworks.com/marlovian/blo...
http://www.marlowe-shakespeare.blogspot.com
http://www.marlovian.com