Enchanté

Als betoverd ben je, veroverd
door een incantatio, een enchantement,
het magisch geweld van de stem
op de wind die waait
uit de zee.

En je danst in het zand, speelt op het strand
en de wind die draait,
neemt je mee.

Je hebt nog geen idee
van de crash die je harde schijf heeft gewist,
dat je geheugen wordt vermist.

Stel ik mij voor als Heer Halewijn,
dan antwoord je beleefd:
‘Enchanté.’

De Schone en het Beest

Kroon dan, mijn Schone,
als verdoofd het hoofd
met een krans van bloemen in bloei
en bloei als een bloem.

Je lieve lijf viert feest.
Je huid van hinde heb je versierd
met linten zonder meer
ter ere van het Beest.

Bij de oeroude linde
zal ik drinken
van jouw bloedrode wijn,
zul jij klinken
op de vreugde van mijn vlees.

En onder mijn hand zal je land
weer stromen van melk en honing,
want de duizend wilde wijven
in dat ene vel van gazel
willen niets liever dan de liefde bedrijven
met hun Zonnekoning

en voor korte tijd zij aan zij
hossen door de bossen
als veulens in de wei.

Hoc Est Corpus Meum

Dit kan geen liefde zijn,
zoals dit leven
ook geen leven is en de dood
niet doodt.

Dit is te wreed.

Ik voed mij met jouw bloed
als was het wijn.

Jij lijft mij in als een spin,
breekt mijn lichaam als een brood.

En eet.